حوریان و زنان بهشتی
کردکوی
استان,گلستان,شهرستان,کردکوی

 

به نقل از محمد (ص)  :  ساختمان های بهشت خشتی از نقره و خشتی از طلاست و گل آن مشک اذفر است و سنگریزه آن لولو و یاقوت است و خاک آن زعفران است و هرکه وارد آن شود پیوسته متنعم است و از بدبختی بر کنار ، جاودان زنده است و نمیرد ، لباسشان کهنه نمی شود و … . اگر زنی از زنان بهشت بر زمین نمودار شود زمین را از بوی مشک پر کند و نور خورشید و ماه ببرد . در اسرار معراج آمده : اگر یک حوری بهشت سر از دریچه ی بهشت به طرف دنیا بیرون کند از نور جمال او نور خورشید مضمحل و نابود می گردد ، هیچ بنده ای نیست که وارد بهشت شود مگر این که دو حوریه دربالای سر او و دو حوریه در پایین پای او می نشینند و با صدا و نوای خوش از برای او خوانندگی می کنند . حوری های بهشتی از خاک بهشت خلق شده اند و به قدری بدن آن ها لطیف است که مغز ساق پاهای آن ها از زیر هفتاد حله دیده می شود و خداوند به هر مومنی که وارد بهشت شود هشتصد حوریه ی باکره و چهار هزار حوریه ی بیوه تزویج می کند و در بهشت نهری است که در کنار آن مانند علف ها حوریه روئیده می شود ! و چون مومنی از آن نهر عبور می کند ، از هر یک آن ها که خوشش آمد دست او را می گیرد و به همراه خود می برد و خدا او را برای او حلال و تجویز می نماید و فورا به قدرت الهی به جای آن حوریه یک حوریه ی دیگر روئیده می شود ! امام صادق گفته : عشق بازی با حوریه های بهشتی در هر نوبت به مقدار پانصد سال از عمر دنیا طول می کشد !

 

      به نقل از محمد (ص)  آمده : میوه های بهشتی از عسل شیرین تر و از کره نرم تر است و هسته ندارد و هر درختی از بالا تا ساق پر از میوه است و هر چه از میوه های او چیده شود فورا به جای آن سبز می شود و رسیده می گردد . میوه های بهشت به انسان چنان نزدیک می شوند به نحوی که اگر خواسته باشند در حال ایستاده یا نشسته و یا خوابیده از آن استفاده نمایند برای آن ها ممکن است ، از خوردن غذا های بهشتی لذتی می برند که هرگز از غذای دنیا لذت نبرده اند . در سفره های بهشتی هفتاد نوع غذای لذیذ می باشد و هر گاه میل به گوشت طیور پیدا کنند فورا پخته و در طبقی از طلا مقابل آن ها گذاشته می شود و آن طیورها هر کدام به قدر شتری می باشند و چون از آن طیور خوردند و شکر خدا کردند به قدرت الهی آن مرغ دو باره زنده می شود و به هوا پرواز می کند . خداوند به هریک از اهل بهشت قدرت و قوه ی صد مرد برای خوردن و آشامیدن و جماع می دهد و چون از غذای بهشتی سیر شدند فورا آن غذا مبدل به عرق خوشبو می شود و از بدن آن ها خارج می گردد .

 

      تخت های بهشتی دارای پایه هائی از طلاست و مرصع به زبرجد و در و یاقوت است و پایه های آن بلند ، اما چون مومن بخواهد بر روی آن تخت ها بنشیند آن تخت بر روی زمین پهن می شود ، چون آن مومن بر روی تخت قرار گرفت فورا بلند می شود ( لابد مانند شتر ! ببخشید قرار بود بدون شرح باشد ! )

 

      و در پایان به نقل از محمد (ص)  در اسرار معراج آمده : در شب معراج چون وارد بهشت شدم درخت طوبی را دیدم که دارای پستان های زیاد می باشد مثل پستان گاو و اطفال زیاد به گرد آن درخت می چرخند و از آن پستان ها شیر می خورند و جدم حضرت ابراهیم متصدی پرورش آن بچه ها می باشد و هر گاه از دهان آن بچه ها پستان در آید او به دهان آن ها می گذارد ! از جدم جناب ابراهیم سوال کردم : این اطفال کیستند که تو متصدی آن ها می باشی ؟ فرمود : این ها اطفال شیعیان علی می باشند که در کوچکی از دنیا رفته اند ، من چون می خواستم به پسر عمت علی ذی حق گردم ، اطفال شیعیان او را سرپرستی می کنم

 

 

حوری یا حور العین در کتاب آسمانی قرآن به معنای زنان مردانی که به بهشت می روند میباشد، و در واقع نوید مردان پاک دنیا است.

 

حور (در فارسی امروزی حوری) جمع حوراء و احور، به کسى مى گویند که سیاهى چشمش کاملا مشکى و سفیدى آن کاملا شفاف است و دارای پلک هایی باریک است(همانند چشمان آهو)، و گاه به زنان سفید چهره و سفید پوست نیز اطلاق شده است.

 

عین به معنى “درشت چشم” است و از آنجا که بیشترین زیبائى انسان در چشمان او است روى این مسئله مخصوصا تکیه شده است.

 

بعضى نیز گفته اند که حور از ماده حیرت گرفته شده یعنى آنچنان زیبا هستند که چشمها از دیدن آنها حیران مى شود.

 

برخی صفات آن ها که در آیات مختلف کتاب آسمانی قرآن چنین آمده است:

 

۱- پاکی و پاک نهادی

۲- نیک خویی و زیبا رویی

۳- مهربانی

۴- همسن و سالی با همسر

۵- فقط برای همسر خویش

 

 

در زبان عامه، زنان زیبا به حوری تشبیه می شوند. ضمنا در زبان فارسی حور (که در اصل عربی جمع است) به صورت مفرد به کار می رود. در شعر جناب سعدی ، هم حور و هم حوری به کار برده شده است:

 

حور خطا گفتم اگر خواندمت غفو کن از بنده قصور ای صنم

بهشت روی من آن لعبت پری رخسار که در بهشت نباشد به لطف او حوری

 

 

یکی از یاران پیامبر اسلام به نام عبدالله بن عباس می گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

شب معراج وقتی مرا وارد بهشت کردند، نوری به صورتم برخورد. به جبرئیل گفتم:«این چه نوری بود؟»

گفت:« ای محمد (ص) ، این نور خورشید و ماه نبود؛ یکی از حوریه های علی بن ابی طالب علیه السلام از قصرش سرک کشید و به تو نگریست و خندید؛ و این نور از دهانش خارج شد. این حوریه در بهشت می گردد و می چرخد تا علی وارد بهشت شود.»

بحارالانوار، ج ۳۹، ص ۲۳۶، حدیث ۲۱ – کشف الیقین


آفرینش حورالعین از چیست ؟

 

گروهی از ماوراء النهر از امام رضا (ع) سوال کردند که: حورالعین از چه آفریده شده ؟ حضرت فرمودند : حورالعین از زعفران و خاک بهشتی آفریده شده اند که هرگز فاسد شدنی نیستند. بحار الانوار ، ص۱۲۲

 

و روایات زیادی در تفسیر آیه {( فیهن خیرات حسان )} آمده است که : یعنی در شط کوثر حوریانی روییده اند که هر کدام از آنها چیده شوند ، در جایش حوری دیگری می روید . و به قدری این حوری ها نورانی و زیبا هستند که چشم از دیدن نورشان خیره می شود .

 

۱: مرگ و میر ندارند. همیشه زنده و جاویدند و هیچ آفت و بلایی به ایشان نمی رسد و هیچ گاه مریض و بیمار نمی شوند.

۲: حورالعین ها هیچ گاه بچه دار نمی شوند بلکه اگر کسی در بهشت بچه بخواهد در هر سن و سال و اندازه ای که بخواهد خداوند همان گونه برایش می آفریند.

۳: بدن حورالعین ها از زیر ۷۰ پرده لباس دیده می شود ؛ چنانچه اگر شما سکه پولی را در داخل حوض یا استخر صاف بیندازید دیده می شود.

۴: بهشتیان از هیچ چیز بهشتی حتی خوردنیها و آشامیدنیهایش به اندازه حورالعین لذت نمی برند.

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:









تاريخ : دو شنبه 26 تير 1391برچسب:,
ارسال توسط سید صادقــ